Dag 6 - Zondag 7 mei 2017

Dag 6 - Zondag 7 mei 2017.
Malta - Sicilië (Siracuse en San Alessio Siculo)

We hadden vanmorgen de wake-up-call al om 3.30 uur. We kregen een zeer licht ontbijt in het hotel. Koffie/thee/sap met een klein plakje cake. Dit stelt dus niet veel voor, maar het is nog vroeg en op de boot kunnen we evt een broodje kopen. Iedereen stond al voor 4.30 uur klaar vertrek. Mooi op tijd zoals de afgelopen dagen. Mijn complimenten aan de hele groep. Dit is altijd heel fijn wanneer je met een groep reist. Om exact 4.30 uur was de bus er. De koffers gingen onder in het ruim. Wij boven in de bus en reizen maar. Op naar de catamaran die in de haven van Valetta ligt. Daar kwamen we om 5.00 uur aan. We waren mooi op tijd. Het halen van de instapkaart ging snel omdat we al tickets hadden. Dit was van te voren al geregeld. Ook de douane stelde niet veel voor. Ze waren heel hulpvaardig. Wim loopt grotere afstanden achter een rollator. De douanier liep met hem mee en liet ons plots alleen. Verbaasd bleven we achter met de gedachte: Wat doet hij nou? Maar hij zorgde er voor dat een personeelslid van de boot hem begeleidde de boot op. Toen wij op de boot kwamen, liep Wim ons al tegemoet. Klasse service! Iedereen kon een plekje zoeken op de boot. Ruimte genoeg om even een kaartje te leggen, te lezen, te kletsen, een film kijken, etc. De boot vertrok om 6.22 uur richting Sicilië. Het eiland waar we drie dagen zullen doorbrengen. Het leek alsof de boot niet snel vooruit kwam maar als je achter op het dek stond dan bleek het tegendeel waar te zijn. Tijdens de reis hebben Annette en Rita nog een spoed bekeken en gemeend deze aan te moeten passen. Volgens het schema dat wij hadden voor vandaag zouden we pas tegen 18 uur bij ons hotel aankomen. Dat vonden we te laat en we hebben het programma aangepast. Om 8.20 uur kwamen we aan in Pozzollo. Wim werd keurig begeleid door een personeelslid van de boot en werd weer netje naar de groep gebracht. Top! Onze gids Natale en de buschauffeur Camillo stonden ons op te wachten. We hadden vandaag een Duitse gids. Nadat iedereen weer in de bus zat gingen we op weg naar Siracuse. Een plaats met 15.000-180.000 inwoners. De gids gaf aan dat het vandaag een feestdag is in Siracuse. Het feest van Santa Lucia werd gevierd vandaag. St.Lucia ingeboren en gestorven in Siracuse. Dit was rond het jaar 300 na Chr. Zij is daarom schutspatroon van Siracuse. Het bleek onderweg dat niet alleen in Malta slechte wegen zijn, maar ook op Sicilië. Onderweg hadden we ook al zicht op de Etna. Hier zijn nog 4 kraters van actief. Morgen zullen we daar naar toe gaan. Om 9.40 hadden we even een busstop voor koffie/thee/brood en om 10.10 uur reden we weer verder. We zijn als eerste in Siracuse gestopt bij de kerk Santuario della Madonnina delle Lacrime. Een kerk met een tranend en wonderen verrichtend Mariabeeld. In 1953 was het mirakel van de kerk. Van 29 aug tm 1 sept huilde de Madonna tranen. Aangezien de kerk te klein werd is er een nieuwe kerk gebouwd in 1994 in de vorm van een traan. In 1997 is ook paus Johannes Paulus II in de kerk geweest. Er zaten toen 10.000 mensen binnen in de kerk en 10.000 mensen buiten. Voor degenen die al eens een keer in Lourdes zijn geweest weten dat in de ondergrondse kerk Pius X in Lourdes ook 10.000 mensen kunnen. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik vind dat deze kerk veel meer uitstraling heeft. Om 10.55 uur reisden we verder naar Ortigia, het historische centrum en tevens het schiereiland waar Paulus aanmeerde op zijn reis naar Rome. Er is maar weinig aandacht voor Paulus in Siracuse. Ze weten dat hij hier is geweest en dat is min of meer voldoende. Er is alleen een standbeeld van Paulus op het Domplein (volgens gids Natale het mooiste plein van Italië, maar of hij niet echt objectief is als Siciliaanse...). Paulus is slechts drie dagen in Siracuse geweest. Misschien is dat de reden dat er iets minder aandacht aan wordt geschonken. We hebben na overleg met Natale besloten om niet lopend naar Ortigia te gaan maar met een treintje. Zo kan iedereen mee en hebben we minder last van de drukte van alle mensen die het parochiefeest bij willen wonen. Het treintje zou stoppen naast de parkeerplaats voor de bus en werd gereserveerd voor 11.20 uur. Wij waren op tijd, maar het treintje niet. Natale heeft geregeld dat we even ergens in de schaduw plaats konden nemen bij een restaurant/snackbar. (Het was op Sicilië ook erg warm.) Daar konden we meteen proeven van een aantal lekkernijen die ons gratis werden aangeboden. En dat was heerlijk. Heel aardig van ze. Toen het treintje er was tuften we rustig langs de mensenmassa naar boven. We hadden meteen een mooi zicht op de haven, straatjes, huizen, etc. We zijn uitgestapt, hebben even goed gekeken waar we weer op moesten stappen en zijn toen naar de Domplein gegaan. Het was inderdaad een mooi plein. De Dom stond hier met het huis van de bisschop er aan vast. Aan de zijkant stond de Giovannikerk. Op dit plein was het begin van het feest. Het loodzwaar beeld van de heilige Madonna werd op schouders getild van de Dom naar de andere kerk die aan de zijkant van de Dom stond. Alvorens dit begon speelde een fanfareband af en toe en sprak de bisschop de aanwezigen toe en eindigde met de woorden: Viva Santa Lucia. Dit was heel leuk om mee te maken. Helaas hebben we niet meer tot het einde kunnen kijken. We moesten naar ons lunchadres want deze tijden zijn besproken. We hebben dus niet meer gezien dat, op het moment dat de Madonna de Giovannikerk in werd gedragen, heel veel postduiven zouden worden losgelaten. Helaas. Aangekomen in het restaurant konden we plaats nemen in een kleine ruimte. Het leek erop alsof ze nooit groepen kregen. Wat een verschrikkelijke bediening. De een had nog maar net het hoofdgerecht of de ander kreeg het dessert al. Niet netjes dus. We hebben een iemand in de groep die vegetarisch is. Zoiets is altijd bij de prijs inbegrepen en wordt ook altijd door de reisorganisatie van te voren doorgeven aan de lunchadressen. Toen diegene na het eten weg wilde gaan werd deze teruggeroepen. Ze moest 5 euro extra betalen voor de vis. Belachelijk. Rita heeft aangegeven dat ze dit niet hoeft te doen en dit is ook nog eens overduidelijk te kennen gegeven aan het restaurant. Laat dat maar aan Rita over. Te belachelijk voor woorden. Dit wordt dan ook een klacht. Maar we zijn vrolijk verder gegaan met de reis. We zijn weer op de afgesproken tijd in het treintje gestapt en hebben een mooie sightseeing gehad door Siracuse en langs de kust. Dit was echt heel mooi. Onze bus stond al weer klaar en we konden dus meteen instappen. Om 14.40 uur vertrok de bus naar San Alessio Siculo alwaar ons hotel staat. De zou ongeveer 1,5 uur duren en al gauw vielen de eerst ogen dicht. Het is natuurlijk ook een lange vermoeiende dag geweest. Een aantal hebben daardoor niet gezien dat je de Etna in de verte kon zien en dat er rook uit kwam. Ook lag er nog een beetje eeuwige sneeuw. Niet alle kraters zijn namelijk actief. Maar morgen zullen we hier naar toe gaan en kan iedereen het natuurlijk zien. Om 16.15 uur kwam de bus aan bij het hotel. Om 19.30 uur kregen we een welkomstborrel en daarna het diner. Iedereen had dus even tijd voor zichzelf. Een lekker rustmoment. Na de welkomstborrel en het diner zal men snel de kamer opzoeken. Tijd om te rusten. Dat deed ik al want aangezien ik me niet lekker voelde heb ik de welkomstborrel en het eten overgeslagen.
Welterusten en tot morgen. Hopelijk ben ik dan weer fit.

Groetjes Annette